Energia słoneczna, a częstotliwość wyjść.

[EosCris]

Rozumiem, dzięki  


Mi pomogły w osiągnięciu tego stanu, Twoje nagrania relaksacyjne Robert http://sklep.instytutnoble.pl/5-nagrania-medytacyjne. Znaczy się, tak jak napisałeś Robercie, szybko przestaję odczuwać swoje ciało i dlatego nie mam problemu z leżeniem/ siedzeniem w jednej pozycji  . 
No i oczywiście dzięki swojej pracy, bez tego, żadne nagranie nie sprawiło by takiego cudu
A co do tych oczu i patrzenia w słońce, to jeszcze można spróbować patrzeć w słońce z lekko przymknięta powieką, jest łatwiej na początku.

[Linek]

Dziś podczas pobierania energii słonecznej na chwilę wbiłem się w dość ciekawy stan. Miałem bardzo poszerzoną percepcję oraz wrażenie jak bym był w śnieniu. 

[zinka]

Zachody słońca idealnie nadają się do ładowania, słońce nie jest takie jasne i rażące, można śmiało patrzeć, ładować się i jednocześnie podziwiać zachodzące słońce   

[EosCris]

Ja się ładowałam dziś z rana, też nie było jakieś jaskrawe słońce  porządnie się naładowałam  

[Linek]

Po jakimś czasie lewe oko jest w stanie patrzeć się na słońce o każdej porze dnia. Ale macie racje na początek najlepsze są wschody i zachody. Przyjemnie się patrzy choć na początku i to sprawia problemy. Na dzień dzisiejszy staram się patrzeć ok po godzinie 18 choć daję rady i w południe ale jakoś ta pora wpadła w mój rytm. 
Niestety 2 dni z rzędu słońca u mnie nie za bardzo było widać. Trochę się w sobotę odkryło przy bliskim zachodzie...

[Robert Noble]

Ja muszę przyznać, że na mnie ładowanie słońcem póki co nie działa Zauważyłem natomiast, że strasznie mi oczy szybko zaczynają łzawić gdy promienie słoneczne wpadają bezpośrednio do oka. Nikt o tym wcześniej nie wspomniał, ale chyba ładując się energią słońca nie powinno się stosować okularów przeciwsłonecznych. Jeśli się mylę to mnie poprawcie.

[Linek]

No jasne, że nie powinno się. Po za tym jakiekolwiek okulary inne tym bardziej NIE. 
Z tym łzawieniem to fakt. Może to jest problem braku efektu. Ja np. jestem przyzwyczajony ale ostatnio brat się zainteresował i jak spróbował to generalnie samo łzawienie i lipne te wpatrywanie było.

[zinka]

Praktykuje koncentrację na jednym punkcie i zauważyłam, że oczy nie są przyzwyczajone do wpatrywania się nieruchomo w jeden punkt, za każdym razem łzawią i szczypią, trzeba zwiększać stopniowo długość wpatrywania, wtedy oko przyzwyczaja się stopniowo do patrzenia w jeden punkt i przestaje szczypać i łzawić.
Oczy raczej cały czas są rozbiegane, ciężko je zmusić do wpatrywania się w określony cel,  to samo jest z naszym umysłem, który skacze z jednej myśli na drugą bez końca.
Trza te zmysły i umysł przywołać do porządku, nie mogą być takie rozbiegane i nieusłuchane 

[seth]

Wydaje mi się że ładowanie słońcem nie powinno polegać na wpatrywaniu się w tarczę tylko patrzenie jakieś 10-30 stopni obok słońca. Nie powodujemy wtedy takiego podrażnienia siatkówki tylko wpuszczany promienie trochę kątem oka.

[Linek]

Pisałem przecież, że nie chodzi o wpatrywanie bez ruchowe tylko o patrzenie się na słońce kręcąc wzrokiem w okół niego
Wpatrywać się bez ruchowo można w liście, drzewa i inne rzeczy, które nie są źródłem światła. 

[zinka]

Mnie tam hipnotyzuje zachód słońca i choćbym chciała patrzeć na obrzeża czy tam w koło,  to i tak zawsze wzrok kieruje się w centrum i wpatruje się nieruchomo w ognistą kulę

[Linek]

Ogień i woda chyba najbardziej hipnotyzują.

[zinka]

Bardzo ciekawy dokument o wpatrywaniu się w słońce metodą HRM , warto obejrzeć.


Osiem lat temu ulotka na szkolnej tablicy przykuła uwagę młodego mężczyzny imieniem Mason. Druk obwieszczał wykład sędziwego Hindusa, intrygując hasłem: "I ty możesz być zasilany słońcem". Dzisiaj Mason potrafi przez prawie trzy kwadranse spoglądać wprost w błyszczący dysk na niebie i - jak sam przekonuje - nie czuje w ogóle głodu.

Hindus udzielający owego wykładu przekonywał, że dzięki wpatrywaniu się w słońce obywa się zupełnie bez jedzenia. Zaintrygowany jego słowami, Mason zaczął codziennie spoglądać prosto w gwiazdę, codziennie dodając dziesięć sekund do czasu, jaki na to poświęcał. Jego celem było zawieszenie spojrzenia na słonecznej tarczy przez 44 minuty. Wówczas, jak przekonywał indyjski mentor, uleczone zostają psychiczne i fizyczne dolegliwości, a organizm może obyć się bez jedzenia.

Wiele starożytnych cywilizacji praktykowało podobną czynność - Inkowie, Aztekowie, Grecy, Egipcjanie... Ile jest jednak prawdy w rewelacjach, które dzisiaj dostarczają nam ludzie tacy jak Mason. Pora to sprawdzić. "Słoneczna karma" to dokument o tych, którzy zapragnęli "zjeść" Słońce.


Słoneczna karma - film dokumentalny o patrzeniu w słońce (Sun Gazing) - Lektor PL

[Nigashar Altarion]

Wątek zaiste bardzo ciekawy... trochę przeraża mnie perspektywa patrzenia w Słońce bez przerwy przez 40 minut. Na początek zrobię sesję 1 minuty, rozłożonej na dziesięciosekundowe odcinki z przerwą. Na początek wystarczy chyba.

[zinka]

W dokumencie mówią, żeby ładować się 10sek i z czasem stopniowo zwiększać czas, i najlepiej godzinę po wschodzie i godzinę przed zachodem.
Więc lepiej się nie forsuj tak od razu, jeśli już zdecydowałeś się na takie doświadczenie, to lepiej rób to metodą małych kroczków.