Opowieści niesamowite lecz prawdziwe

[Świetlisty]

Postanowiłem założyć ten temat ponieważ, jak mniemam, większość z nas lubi słuchać pewnego rodzaju opowieści, czy to przy ognisku, czy też wieczorową porą, siedząc wygodnie w miękkim fotelu z filiżanką dobrej kawy w ręku. W domu moim dodatkowym bonusem jest  kominek i czarny kot, który co prawda na kolanach siedzieć nie chce, ale zawsze jest gdzieś w pobliżu i patrzy… 

Chciałbym Was zachęcić, abyście opisywali w tym wątku historię, które przydarzyły się Wam, Waszym bliskim, przyjaciołom, znajomym…. Niechaj będą to historie niezwykłe lecz prawdziwe, które obudzą w nas pewną zadumę nad naszym fizycznym istnieniem, w tej rzeczywistości, jaką przyszło nam wspólnie przeżyć.

Oto jedna z nich, posłuchajcie….

DZIADEK

W mojej okolicy w leśnym domku mieszkała pewna rodzina… rodzice i dwóch synów. Starszy w wieku siedmiu, a młodszy trzech lat. Wcześniej mieszkał też i dziadek, ale kilka tygodni przed owym wydarzeniem, ukończył swą misję i zawinął się na tamten świat.
Rodzice przekonywali młodszego synka, że jego dziadek gdzieś poszedł i pewnie niebawem wróci.

Pewnego popołudnia chłopcy wyszli przed dom, aby się pobawić po czym tajemniczo zniknęli w leśnych ostępach.
Mijały godziny .. przyszła noc.
Rodzice rozpaczali, a policja przeczesywała knieje. Bez skutku … chłopcy zniknęli na amen.
Nad ranem kamień spadł rodzicom z serca, kiedy synowie, jak gdyby nigdy nic, wyłonili się z leśnej gęstwiny.
Matka wypytywała starszego, co się stało, a on ze łzami w oczach opowiadał, jak to się w lesie zgubili i nie mogli znaleźć drogi do domu.
Zapłakana matka pochwyciła obydwu synów w objęcia i mocno przytuliła, a wtedy trzylatek rzekł:

„ Mamo nie płacz już… ja się wcale nie bałem, bo w lesie spotkaliśmy naszego dziadka…
On wziął mnie za rękę i odprowadził nas do domu … zobacz, tam stoi…”

Maleńki chłopiec wskazywał swoim paluszkiem skraj lasu …

Zapraszam do opowieści 
 
 
 

 


Linkback: http://forum.instytutnoble.pl/seo/8/seo/720/

[zinka]

to może ja opiszę takie matrixowe trochę 


stoję na przystanku autobusowym, na przeciwnym przystanku po drugiej stronie ulicy widzę faceta w czarnym długim płaszczu, który wsiada do autobusu i odjeżdża w przeciwnym kierunku niż ja mam zamiar się udać, i jakie moje zaskoczenie, kiedy podjeżdza mój autobus z przeciwnego kierunku niż tamten odjechał,  a w autobusie siedzi ten facet który odjechał z przeciwnego przystanku i na bank to był ten facet, bo był w czarnym długim płaszczu, z przyklejonym czerwonym serduszkiem światecznej pomocy, był oznaczony tym serduszkiem, dlatego rzucał się w oczy.
Jak ja się na niego gapiłam, bo nie mogłam uwierzyć, mam nadzieję, że tego nie widział. 




albo takie drugie zdarzenie 

Jadę ulicą rowerem, przede mną jakieś trzy metry jedzie jakiś chłopak, tak jechaliśmy pewien odcinek drogi, jakie moje zdziwienie, kiedy w pewnym momencie dojeżdżam do miejsca, w którym on stoi nad rowerem który jest przewrócony na ulicy a na nim leży jakaś kobieta.
Normalnie szok, on nie wie co się stało a ja tym bardziej, bo nie zarejestrowałam tego zdarzenia ani żadnego odgłosu przewracanego roweru, normalnie nic, a przecież powinnam, bo był parę metrów przede mną, tak jakby ktoś wyciął klatki, z tym zdarzeniem, jedziemy a potem nagle następne ujęcie  tej sceny, nie wiadomo skąd, normalnie matrix, jak nic 
Przecież, to trwało chwilę i dlaczego on  stał a nie leżał razem z tym rowerem, tylko stał zaskoczony tym zajściem ?

a nasze miny i zdziwienie, pewnie było nie ziemskie