Podróż na drugą stronę lustra

[nautiluz]

Obudziłem się w łóżku.

"Wstawaj"

Leżę.

"Wstawaj czego tak Leżysz" usłyszałem.

Leżę dalej.

"No to sobie leż!"

Wstałem.

"Nie idź na dół"

"Dlaczego?" Pomyślałem

"Coś tam cie złego spotka!"

Wszedłem zaciekawiony na dół po schodach. Koty spojrzały na mnie z tęsknotą.

"Nie głaszcz kota, on jest brudny!"

Poglaskalem kota z miłością.

"No idź coś zjeść.."

Spojrzałem na koty i dałem im jeść. Poczułem błogość i ciszę.

"No dalej, idź się umyj po tym kocim żarciu, fuj!"

Poczułem lekkie kłucie w gardle i mozolnie poczłapałem do łazienki.

"No przecież nie ma wody! Ach jaki Ty głupi"

Wszedłem do łazienki i odkręciłem kran. Polała się woda. Umyłem twarz i przestała ciec z kranu, zostawiając moje ręce w mydle.

"No widzisz!"

"Ach no tak, pomyślałem, przecież hydrofor

"Widzisz idź włącz prad i napompuj hydrofor!"

Obróciłem się do wyjścia

"Stój!"

Poszedłem do wyjścia

"Nie otwieraj przecież masz łapy całe w mydle no - co za flejtuch!"

Usmiechąłem sie do siebie i otworzyłem drzwi

"Zima jest ale dasz radę, nie zakładaj czapki"

Stanalem na chwilę, sięgnąłem po czapkę i wyszedłem na śnieg. Poczułem mydlo na dłoniach i spojrzałem na śnieg.

"Nie myj tych rąk w tym śniegu, czyś Ty chory?"

Otarłem ręce w śniegu i poszedłem włączyć hydrofor.

"No wyłącz już, naładował się"

Stoję.

"No to nie wyłączaj!"

Wyłączyłem prąd.

"Stój tu na tym śniegu, przeciez dasz rade - Twardy jesteś!"

Obróciłem się i poszedłem w stronę domu.

"Nie otwieraj tych drzwi, stój tak na tym śniegu"

Otworzyłem drzwi i wszedłem do środka.

"Stój!"

Usiadłem.

"No wszystko jest dobrze, spokojnie, wyluzuj. Wdech..."

Zrobiłem głęboki wydech.

"Wydech..."

Wciągnąłem powietrze do płuc

"No nie, aaaaaaa!"

Cisza.

Opisałem to w zasadzie tylko dla siebie, żeby mi było lżej. Może jestem nieformalny. Coś tak czuje że nie jestem jeszcze gotowy chyba na takie historie